ΟΒΡΥΑ

Από τη βιβλιογραφία και τις τοπικές μαρτυρίες φαίνεται πως η Οβρυά είναι γέννημα της περιόδου της Τουρκοκρατίας και πως οι πρώτοι κάτοικοί της είναι εσωτερικοί μετανάστες από τη Γουμένισσα Καλαβρύτων. Μετά την Επανάσταση του 1821 στην περιοχή ήρθαν κάτοικοι από Τριταία, Ηλεία και Καλάβρυτα, ενώ από το 1980 σημειώθηκε μετακίνηση πληθυσμού από Πάτρα ( Θ. Λουλούδης: Αχαΐα: Οικισμοί, Οικιστές, Αυτοδιοίκηση).

1695 - 1821
Η Οβρυά αναφέρεται ήδη από το 1695 ως περιοχή με εκκλησιαστικά κτήματα. (Αλέξιος Παναγόπουλος, Ιστορικό Λεξικό περιοχής Δήμου Ρίου Νομού Αχαΐας, Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2003, λήμμα Καστρίτσι, ISBN 960-8260-32-9)

Το 1699 αναφέρεται σε κατάλογο των χωριών της Αχαΐας με την επωνυμία "Οβρυές". 

Το 1700 εμφανίζεται ως Ouuria στη καταγραφή Grimani που πραγματοποίησαν οι Βενετοί σε όλη την Πελοπόννησο (https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/esperia/article/viewFile/2008/ 1852.pdf.)

1821-1838
Τον Φεβρουάριο του 1822 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης  τοποθετεί στην Οβρυά τον γιο του Γενναίο, ενόψει της πολιορκίας της Πάτρας. Μετά τη νικηφόρα μάχη της Χαλανδρίτσας ο Γενναίος μετακινείται στον Παλαιόπυργο (κοντά στο σημερινό Πετρωτό) και τη θέση του στην Οβρυά καταλαμβάνει ο οπλαρχηγός Κ. Πετμεζάς. (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, Τόμος ΙΒ και Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Σπυρίδωνος Τρικούπη, Κεφ. ΚΗ).     

Το 1828 η Οβρυά αναφέρεται στον κατάλογο χωριών της Αχαΐας ως Οβριές. (Οικισμοί του Μοριά κατά το έτος 1828: http://web.archive.org/web/20041125043501/http://www.freewebs.com/onoma/1828.htm)

Το 1835 υπάγεται στο Δήμο Μεσάτιδος, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση του Καποδίστρια. 

Το 1836 και το 1838 με επίσημες αποφάσεις υπάγεται στο Δήμο Πατρέων. 

1838 - 1944
Από το 1844 έως το 1907 οι κάτοικοί της απογράφονται στον πληθυσμό του οικισμού της Κρήνης.

Το 1912, όταν συστάθηκαν κοινότητες, υπαγόταν στην κοινότητα Κρήνης (τότε Βελιζίου), καθώς σε αυτήν απογράφηκε το 1920, που έγινε η πρώτη απογραφή του πληθυσμού των κοινοτήτων. Στη συγκεκριμένη απογραφή αναφέρονται δύο οικισμοί με το ίδιο όνομα, η Οβρυά (με υ), οικισμός της Κρήνης που είχε 157 κατοίκους και η Οβριά (με ι), οικισμός του Μιντιλογλίου. Οι δύο αυτοί οικισμοί συνενώθηκαν το 1924 και δημιουργήθηκε η Κοινότητα Οβρυάς. 

Κατά τους βομβαρδισμούς της Πάτρας από τους Ιταλούς το 1940 πλήθος Πατρινών κατέφυγε σε σπίτια κατοίκων της Οβρυάς και παρέμεινε σε αυτά για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Παραμονές της απελευθέρωσης της Πάτρας από τους Γερμανούς (Οκτώβριος 1944) κλιμάκιο της VIII Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ εγκαθίσταται στην Οβρυά.

1944 - Σήμερα
Μετά τον πόλεμο αρχίζει η σταδιακή πληθυσμιακή και οικιστική ανάπτυξη της Οβρυάς που κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1970 και του 1980.
Με το "νόμο Καποδίστρια" του 1997 ορίζεται έδρα του δήμου Μεσάτιδας.

Το 2010, με τον νόμο "Καλλικράτης" ο έως τότε Δήμος Μεσσάτιδος, στον οποίο ανήκε η Οβρυά, υπήχθη στον Δήμο Πατρέων.



ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΒΡΥΑ


Ο πληθυσμός της Οβρυάς

Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 στο ΔΗΜΟ ΠΑΤΡΕΩΝ κατοικούσαν συνολικά 213.984 άνθρωποι (ήταν ο τρίτος σε πληθυσμό Δήμος της χώρας μετά από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη). Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑΤΙΔΑΣ είχε 13.852 κατοίκους, ενώ η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΟΒΡΥΑΣ ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη δημοτική κοινότητα της Πάτρας με 6.308 κατοίκους (πρώτη η γειτονική δημοτική κοινότητα Παραλίας με 6336).

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της απογραφής του 2021, που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ, η Περιφερειακή Ενότητα (Νομός) Αχαΐας έχει 305.979 κατοίκους. Ο Δήμος Πατρέων έχει 215.922 κατοίκους. Η Οβρυά με πληθυσμό 6.424 κατοίκους, αποτελεί τη μεγαλύτερη Δημοτική Κοινήτητα της Πάτρας.






Το κτήμα της Αλτάνης Παλαμά

Στην Οβρυά είχε  κτήμα (σταφιδάμπελο) με οικία όπου έμενε, η Αλτάνη Παλαμά, αδελφή του Μιχαήλ Παλαμά και θεία του ποιητή Κωστή Παλαμά, όπου μετά τον θάνατο του Μιχαήλ ορίστηκε από δικαστήριο παρεπίτροπος του ορφανού Κωστή και του αδελφού του (Άρθρο του Κώστα Τριανταφύλλου με τίτλο " Η οικογένεια του Κωστή Παλαμά" στο περιοδικό Νέα Εστία, Τεύχος 1168, http://www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=126274&code=7748&zoom=800)


Το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου στην Οβρυά 
Πολιούχος της Οβρυάς είναι η Κοίμηση της Θεοτόκου. Με την ευκαιρία του εορτασμού της στις 15 Αυγούστου, στο παρελθόν γινόταν μεγάλο πανηγύρι. Στο επίκεντρο ήταν βέβαια ο ομώνυμος Ιερός Ναός. Κόσμος πολύς ερχόταν από την Πάτρα, αλλά και από κοντινά ή πιο μακρινά χωριά, όχι μόνο για να προσκυνήσει, αλλά και για να ψωνίσει από το πλήθος των πλανόδιων μικροπωλητών που έστηναν στον κεντρικό δρόμο τους πάγκους με την πραμάτεια τους. Ο κόσμος ήταν τόσο πολύς που...η κίνηση των τροχοφόρων εκτρεπόταν από την οδό Δημοκρατίας προς τις οδούς Ηλείας και Ντεβέ, για να διευκολυνθεί η κίνηση των πεζών (την εποχή εκείνη οι οδοί ήταν ανώνυμοι, η ονοματοδοσία τους έγινε σε μεταγενέστερο χρόνο).

Ξεχωριστή θέση στο πανηγύρι κατείχαν τα "όργανα", δημοτικές ορχήστρες δηλαδή, που στήνονταν σε καφενεία και μπακάλικα (Γιαννόπουλου, Χαμουζά, Αράπη, Λυμπέρη, Θεοδωρόπουλου κ.λπ) με φίρμες της εποχής, που διασκέδαζαν τον κόσμο μέχρι το πρωί. Το φαγητό ήταν πολύ και το ποτό έρεε άφθονο.
Από τη δεκαετία του 1970 και μετά το πανηγύρι της Οβρυάς άρχισε να φθίνει. Το '80 λίγα πράγματα θύμιζαν την παλιά δόξα και στα χρόνια του '90 δεν είχε απομείνει πια τίποτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.